Τρίτη 31 Μαρτίου 2015

126 χρόνια Πύργος του Άιφελ

Σαν σήμερα εγκαινιάστηκε ο Πύργος του Άιφελ, για την ανέγερση του οποίου 300 εργάτες δούλευαν πυρετωδώς για κάτι περισσότερο από 2 χρόνια.

 Δύο χρόνια, δύο μήνες και 5 ημέρες χρειάστηκαν για να ανεγερθεί το σήμα κατατεθέν της Γαλλίας, ακριβώς 126 χρόνια πριν.
Σαν σήμερα, στις 31 Μαρτίου του 1889 εγκαινιάστηκε ο Πύργος του Άιφελ, έχοντας διχάσει τον πνευματικό κόσμο της εποχής, που τον χαρακτήριζε κάτι μεταξύ "καταστροφής" και "εκτρώματος".
Από το 1887 έως το 1889 διήρκεσε η κατασκευή του Πύργου του Άιφελ, για να τιμήσει τη συμπλήρωση 100 χρόνων από τη Γαλλική Επανάσταση.
Το σχέδιο ανήκε στον Gustave Eiffel.



Η μεταλλική κατασκευή του Πύργου του Άιφελ ζυγίζει 7.300 τόνους, ενώ η όλη δομή, συμπεριλαμβανομένων των μη μεταλλικών στοιχείων, ζυγίζει περίπου 10.100 τόνους.






Πηγή : news247.gr

Κυριακή 29 Μαρτίου 2015

Εξωκλήσια


















Άγιο Όρος 

Το Άγιο Όρος αποτελεί αυτοδιοίκητο τμήμα του Ελληνικού Κράτους, που βρίσκεται στη χερσόνησο του Άθω της Χαλκιδικής στη Μακεδονία.
Περιλαμβάνει είκοσι Ιερές Μονές και άλλα μοναστικά ιδρύματα και ανεπίσημα χαρακτηρίζεται ως «Αυτόνομη Μοναστική Πολιτεία».

Από το 1988 συγκαταλέγεται στον κατάλογο των Μνημείων Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς.


Η Μονή Σίμωνος Πέτρας.

Η Μονή του Αγίου Παντελεήμονος.

Η Μονή Εσφιγμένου.

Η Μονή Παντοκράτορος.

Η Μονή Παντοκράτορος.

Η Μονή Σταυρονικήτα.

 Η Μονή Ιβήρων.

Η Μονή της Μεγίστης Λαύρας.

Έλατα, καστανιές, ρείκια, βελανιδιές, οξιές, κουμαριές, αμπέλια και τόσα άλλα φυτά χρωματίζουν το τοπίο.

Τα ιστορικά μοναστήρια και τα χωμένα σε απόκρημνους βράχους κελιά χαρακτηρίζουν το Άγιο Όρος ως το μεγαλύτερο ζωντανό μουσείο τέχνης, εθνολογίας και εκκλησιαστικής ιστορίας.

Η χερσόνησος του Άθω έχει πλούσιο γεωγραφικό ανάγλυφο.

Ο αρσανάς της Μονής Μεγίστης Λαύρας.

Ο αρσανάς της Μονής Μεγίστης Λαύρας.

Κυριακή 22 Μαρτίου 2015

22 Μαρτίου, Παγκόσμια Ημέρα Νερού. 


Η Παγκόσμια Ημέρα για το Νερό καθιερώθηκε στη συνδιάσκεψη του ΟΗΕ σχετικά με το Περιβάλλον και την Ανάπτυξη, που πραγματοποιήθηκε στο Ρίο Ντε Ζανέιρο της Βραζιλίας το 1992. 
Τη σχετική απόφαση πήρε η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ στις 22 Δεκεμβρίου του 1992, που όρισε την 22α Μαρτίου ως Παγκόσμια Ημέρα για το Νερό.

Το Νερό, ο επονομαζόμενος και λευκός χρυσός, πηγή ζωής για τον άνθρωπο, βρίσκεται ανισομερώς κατανεμημένο στον πλανήτη.

  • Το 1/6 του πληθυσμού της γης, δηλαδή πάνω από 1 δισεκατομμύριο ψυχές, δεν έχουν πρόσβαση σε υδάτινες πηγές.
  • 1,1 δισεκατομμύρια άνθρωποι πίνουν νερό από μη ασφαλείς πηγές.
  • 2,5 δισεκατομμύρια στερούνται και των πλέον βασικών συνθηκών υγιεινής.
  • 400.000.000 εκατομμύρια παιδιά, σχεδόν το 1/5 των παιδιών του κόσμου, στερούνται ακόμη και την ελάχιστη ποσότητα καθαρού νερού που χρειάζονται για να ζήσουν.
  • 5 εκατομμύρια άνθρωποι πεθαίνουν κάθε χρόνο από ασθένειες σχετιζόμενες με μολυσμένα ύδατα, 10 φορές περισσότεροι από αυτούς που σκοτώνονται κάθε χρόνο σε πολέμους.
  • 300 σημεία σ' όλο τον πλανήτη είναι δυνητικά πεδία συγκρούσεων σχετικά με το νερό, σύμφωνα με τον ΟΗΕ.


Everest...η ψηλότερη κορυφή (σχεδόν)


To Έβερεστ, όπως όλοι γνωρίζουμε, είναι η υψηλότερη κορυφή του κόσμου. Λάθος ή καλύτερα σχεδόν λάθος. Ένα βουνό για να θεωρηθεί ψηλότερο πρέπει υπολογιστεί το ύψος του αναλογικά με το επίπεδο της θάλασσας. Αλλά τεχνικά πρέπει να υπολογιστεί από τη βάση ως την κορυφή. 
Και σε αυτήν τη μέτρηση το Mauna Kea υπερτερεί.


Πάνω από το επίπεδο της θάλασσας, το Mauna Kea (στη Χαβάη) είναι μόνο 4.206 μέτρα αλλά από τη βάση του (κάτω από το επίπεδο της θάλασσας) αγγίζει τα 10.200 μέτρα. Από την άλλη το Everest, είναι 8.848 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, χωρίς να έχει «υπόλοιπο» κάτω από την επιφάνειά της. Άρα συνολικά σε ύψος το Mauna Kea, θα έπρεπε να είναι το ψηλότερο.
Αλλά το Everest «περιβάλλεται» από τα Ιμαλάϊα, αυξάνοντας σημαντικά τα υψομετρικά του στοιχεία. Με απλά λόγια, μπορεί το Έβερεστ να μην είναι το ψηλότερο βουνό, αλλά είναι η ψηλότερη κορυφή πάνω από τη θάλασσα αν υπολογίσει κανείς και τα Ιμαλάϊα. Ό,τι και να ναι πάντως, η ανάβασή του παραμένει άθλος.

Σάββατο 21 Μαρτίου 2015

Εαρινή ισημερία

Η ισημερία συμβαίνει δύο φορές τον χρόνο, όταν ο άξονας της γης ευθυγραμμίζεται παράλληλα και σε ορθή γωνία με τον άξονα του ηλίου. 
Στη συγκεκριμένη στιγμή ο Ήλιος βρίσκεται σε ευθεία με το κατακόρυφο ισημερινό της γης, με αποτέλεσμα η νύχτα και η ημέρα να έχουν ίση διάρκεια σε οποιοδήποτε σημείο της γήινης επιφάνειας. Η ισημερία συμβαίνει γύρω στις 20 Μαρτίου και 22 Σεπτεμβρίου. Σε αυτό το σημείο η παρέκκλιση του άξονα της γης είναι μηδενική προς τον ήλιο. 
Το όνομα ισημερία προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις ίσος και ημέρα, ενώ το διεθνές αντίστοιχο όνομα, equinox, προέρχεται από το λατινικό aequus (ίσος) και nox (νύχτα), καθώς κατά την ισημερία, η νύκτα και η ημέρα έχουν περίπου το ίδιο χρονικό μήκος.

Οι πίνακες της άνοιξης

1905 Iosif Evstafievich Krachkovsky

1905 Iosif  Evstafievich Krachkovsky

Sandro Botticelli (1445–1510

Sandro Botticelli

Οι όχθες του ποταμού Epte την άνοιξη - Claude Oscar Monet - 1885

Οι όχθες του ποταμού Epte την άνοιξη - Claude Oscar Monet - 1885

Άνοιξη- Franz Xaver Winterhalter

Άνοιξη- Franz Xaver Winterhalter

Ιερή Άνοιξη Paul Gauguin 1894

Ιερή Άνοιξη Paul Gauguin 1894

περιβόλι την άνοιξη  Claude Monet 1886

περιβόλι την άνοιξη Claude Monet 1886

Παρασκευή 20 Μαρτίου 2015

Anti-Bullying Film Gets Shorter Every Time You Share It

«Share it to end it»

Ένα πρωτότυπο φιλμ λάνσαρε η οργάνωση κατά του bullying ενάντια στα παιδιά και τους νέους, «Singapore’s Coalition Against Bullying for Children and Youth».
Η αρχική διάρκειά του βίντεο είναι λίγο μικρότερη από δύο λεπτά και μειώνεται κάθε φορά που ο χρήστης του Facebook το μοιράζεται.
Αφού κάνεις «share», το επόμενο άτομο βλέπει μία εκδοχή που είναι κατά ένα μιλιδευτερόλεπτο (0,001 δευτερόλεπτα) μικρότερο, μέχρι να γίνει μία μόνο εικόνα στα 100.000 «share», την οποία επίσης μπορείς να κάνεις «share».
Το σκεπτικό της καμπάνιας είναι πως όσο περισσότερο μιλάμε για το bullying τόσο το εξαλείφουμε.

Το ασπρόμαυρο φιλμάκι δείχνει ένα αγόρι που το κοροϊδεύουν στο σχολείο. «Δε νιώθω ασφαλής πουθενά», δηλώνει με παράπονο το μικρό αγόρι. «Νιώθω ολομόναχος».
Το μικρό αγόρι στο βιντεάκι καταφέρνει να αναδείξει με εκπληκτικό τρόπο, τον τρόμο που βιώνουν τα μικρά παιδιά και οι νέοι που υφίστανται το bullying και να ευαισθητοποιήσει, πετυχαίνοντας το στόχο του με έναν πολύ απλό, αλλά φοβερά έξυπνο τρόπο.

«Δε θέλω να το μοιραστώ αυτό.
Ποιο το νόημα; Κανείς δε μπορεί να βοηθήσει.
Θέλω να πω πως φοβάμαι.
Κι αν τα πράγματα γίνουν χειρότερα;
Δε μπορώ να το μοιραστώ αυτό με κανέναν»,

Το όνομα της καμπάνιας είναι «Share it to end it», δηλαδή «Μοιράσου το για να το σταματήσεις».

Πέμπτη 19 Μαρτίου 2015

Έκλειψη ηλίου 

Έκλειψη ηλίου ονομάζεται το φαινόμενο κατά το οποίο η Σελήνη παρεμβάλλεται ανάμεσα στον Ήλιο και τη Γη, με αποτέλεσμα ορισμένες περιοχές της Γης να δέχονται λιγότερο φως από ότι συνήθως. Μπορεί να είναι μερική ή ολική.
Κάθε έτος πραγματοποιούνται τουλάχιστον δύο εκλείψεις Ηλίου, ενώ ο μέγιστος αριθμός εκλείψεων Ηλίου που μπορεί να πραγματοποιηθεί σε ένα έτος είναι 5.


Οι εκλείψεις στην ιστορία

Η πρώτη καταγεγραμμένη αναφορά ηλιακής έκλειψης έρχεται από την Κίνα το 2136 ή 2159 π.Χ. Οι υπηρέτες Χο και Χι θανατώθηκαν από τον αυτοκράτορα γιατί δεν κατάφεραν να προβλέψουν την έκλειψη. Στην Κίνα πίστευαν ότι ένας δράκος καταπίνει τον ήλιο.

Το 1178 π.Χ. και συγκεκριμένα η 16η Απριλίου αναφέρεται στην Οδύσσεια του Ομήρου:
«...και ο ήλιος χάθηκε μέσα στον ουρανό και μία ανίερη ομίχλη κάλυψε τα πάντα».

Αναφορά του Αρχίλοχου για την ολική έκλειψη ηλίου της 6ης Απριλίου 648 π.Χ.:
«Ο Δίας, ο πατέρας των Ολύμπιων Θεών, μετέτρεψε τη μέρα σε νύκτα κρύβοντας το φως του απαστράπτοντος ηλίου, και βαθύς φόβος κυρίευσε τους ανθρώπους».

Το 585 π.Χ. έχουμε την πρώτη πιθανή πρόβλεψη ηλιακής έκλειψης από τον Θαλή το Μιλήσιο, όπως την καταγράφει ο Ηρόδοτος. Η έκλειψη έγινε η αφορμή για την παύση των εχθροπραξιών ανάμεσα στους Μήδειους και τους Λήδειους.

Αναρίθμητες είναι οι αναφορές των ηλιακών εκλείψεων από Έλληνες, Κινέζους, Ρωμαίους και άλλους λαούς της αρχαιότητας. Στην αρχαιότητα μια έκλειψη θεωρούνταν κακός οιωνός. Στις μέρες μας θεωρείται η αφρόκρεμα των ουράνιων φαινομένων· ορισμένοι άνθρωποι ταξιδεύουν στα άκρα του κόσμου για να ζήσουν την εμπειρία της ολικότητας έστω και για λίγα λεπτά.



Κυριακή 15 Μαρτίου 2015

Το καυκασιανό παραμύθι 

(Ο κύκλος με την κιμωλία)


Στα πολύ παλιά χρόνια ήταν ένας βασιλιάς και μια βασίλισσα, που είχαν ένα μεγάλο παλάτι.


Είχαν όλα τα καλά, εκτός από ένα παιδάκι. Ώσπου μια μέρα ήρθε κι αυτό...


Χαρές, γιορτές, γλέντια που κράτησαν μέρες!!!


Ο βασιλιάς είπε ότι δε φοβόταν πια κανένα...


Το ακούει ο δράκος Πόλεμος και του βάζει φωτιά στο παλάτι.


Τρέχει ο βασιλιάς και η βασίλισσα να σωθούν. Αλλά η βασίλισσα θυμήθηκε ότι ξέχασε να πάρει το πιο ακριβό πράγμα που είχε στον κόσμο: ένα μεγάλο ρουμπίνι που άστραφτε σαν μικρός ήλιος.


Όταν βγήκε θυμήθηκε πως είχε ξεχάσει το παιδί που κοιμόταν. 
Κάνει να γυρίσει, μα βλέπει ότι τα τσιράκια του δράκου Πόλεμου είχαν μπει στο παλάτι.


Πέρασαν χρόνια, η βασίλισσα που δεν ήταν πια βασίλισσα κι ο άντρας της είχε σκοτωθεί μαθαίνει ότι το παιδί της ζούσε. Το είχε σώσει μια από τις υπηρέτριες.
Ήρθε ύστερα από χρόνια η μητέρα του και ζητούσε το παιδί.


"Δικό μου" έλεγε η μια εγώ το γέννησα, όχι "δικό μου" έλεγε η άλλη εγώ το μεγάλωσα.


Για να βρουν το δίκιο τους πήγαν σε ένα δικαστή.


Αυτός διέταξε να φτιάξουν ένα κύκλο στο πάτωμα και να βάλουν μέσα το παιδί.


Ο δικαστής είπε στις δυο γυναίκες να πιάσουν το παιδί και να τραβήξει η καθεμιά στο μέρος της.


Σφυρίζει ο δικαστής, αρχίζουν να τραβούν. Μα σε λίγο αφήνει το χέρι του παιδιού η θετή μάνα γιατί φοβήθηκε μήπως το πονέσει... 
Τότε ο δικαστής έδωσε το παιδί στη θετή μάνα γιατί κατάλαβε πως αυτή το αγαπούσε τόσο πολύ που δεν ήθελε να του κάνει κακό.